De witte herder is een variant van de Duitse herder, maar de kleur was begin 20e eeuw in Europa ongewenst. In Amerika ontwikkelde de fokker Ann Tracy een bloedlijn met de kenmerken van de witte herder. Het dier was daarom vroeger bekend onder de naam Amerikaans-Canadese witte herder.

Sinds 2003 is de hond voorlopig erkend voor een proefperiode van 10 jaar, onder de naam Berger Blanc Suisse (Zwitserse witte herder). In Nederland heeft de Raad van Beheer gekozen voor de Engelstalige benaming White Swiss Shepherd Dog.

Door zijn zachtaardigheid is hij een van de herderrassen die door het FCI niet tot een werkproef verplicht zijn.

De Zwitserse witte herder is een sociale, vriendelijke hond. Het is een echte gezinshond, waarmee wel, zoals met elke herdershond, gewerkt moet worden. De rasstandaard zegt het volgende over het karakter: temperamentvol zonder nervositeit, opmerkzaam en waakzaam, soms enigszins gereserveerd tegenover vreemden, echter nooit angstig of agressief.

Het is een hond waarmee men in veel hondensporten kan meedoen. Zoals gehoorzaamheid, behendigheid, flyball en doggydance. Zoals bij alle snelgroeiende hondenrassen moet er in het eerste levensjaar van de hond extra voorzichtig worden gedaan om overbelasting van gewrichten te voorkomen. Snelle wendingen in het spel kunnen dan ook gedurende de snelle groeifase het beste worden vermeden.